Mehlika Sultan

Mehlika Sultan’a asik yedi genç
Gece sehrin kapisindan çikti:
Mehlika Sultan’a asik yedi genç
Kara sevdali birer asikti.

Bir hayalet gibi dünya güzeli
Girdiginden beri rü’yalarina;
Hepsi meshur, o muamma güzeli
Gittiler görmeye Kaf daglarina.

Hepsi, sirtinda aba, günlerce
Gittiler içleri hicranla dolu;
Her günün ufkunu sardikça gece
Dediler: ”Belki bu son aksamdir”

Bu emel gurbetinin yoktur ucu;
Daima yollar uzar, kalp üzülür:
Ömrü oldukça yürür her yolcu,
Varmadan menzile bir yerde ölür.

Mehlika’nin kara sevdalilari
Vardilar cikrigi yok bir kuyuya,
Mehlika’nin kara sevdalilari
Baktilar korkulu gözlerle suya.

Gördüler: ”Aynada bir gizli cihan..
Ufku çepçevre ölüm servileri…..”
Sandilar dogdu içinden bir an
O, uzun gözlu, uzun saçli peri.

Bu hazin yolcularin en küçügü
Bir zaman bakti o viran kuyuya.
Ve neden sonra gümüs bir yüzügü
Parmagindan siyirip atti suya.

Su çekilmis gibi rü’ya oldu!..
Erdiler yolculugun son demine;
Bir hayal alemi peyda oldu
Göçtüler hep o hayal alemine.

Mehlika Sultan’a asik yedi genç
Seneler geçti, henüz gelmediler;
Mehlika Sultan’a asik yedi genç
Oradan gelmeyecekmis dediler!..

Amerika’ya geleli hic aklimdan cikmayan misralar…